Σελίδες

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

το όπλο του δυτικού εργαζόμενου ΣΗΜΕΡΑ και άλλα παραμύθια


Σύνταξη στα 100 προτείνει ο σύνδεσμος Ενωμένων Επιχειρήσεων
  • Μετά από διαβουλεύσεις δυο δεκαετιών και κάτι ψιλά, ο ΔΣΕΕ (Διεθνής Σύνδεσμος Ενωμενων Επιχειρήσεων) ενέκρινε το Πρόγραμμα ΕΔΒ (Εργασία Δια Βίου) εις βάρος των συμφερόντων του, δεδομένου ότι καμμια επιχείρηση δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τα επόμενα πέντε, πόσο μάλλον τα επόμενα εκατό χρόνια.
  • Παρόλ'αυτά όμως, ο Πρόεδρος του ΔΣΕΕ με τη συγκινητική του ομιλία έπεισε και τον τελευταίο διαφωνούντα ότι έτσι πρέπει να γινει για το καλό του πλανητη και του κόσμου που τον κατοικεί, κυρίως των εργαζομένων, των οικογενειών τους, των κατοικιδίων τους, κλπ κλπ.
  • Το Πρόγραμμα ΕΔΒ εξασφαλίζει σε κάθε εργαζόμενο εργασία κατά τη διάρκεια ολόκληρου του βίου του, αρκεί να υπογράψει την ειδική σύμβαση εργασίας, η οποία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος θα εργάζεται μέχρι συμπληρώσεως των 100 (ολογραφως: εκατό) χρόνων ζωής του. Μετά την πρώτην ημέραν των 100στών γενεθλίων του (καλά, αυτή η ευχή "να τα εκατοστήσεις" πιάνει τόπο επιτέλους!) θα γίνεται η έναρξη της συνταξιοδοτήσεώς του, οπότε θα λαμβάνει σύνταξιν ισόποσον με το ήμισυ των αποδοχών του κατά την τετάρτην δεκαετίαν του εργατικού του βίου, δηλαδή θα μισθοτείται ως κατά το ήμισυ 60άχρονος, ασχέτως του μισθού τον οποίον εισέπραττεν ως 30άρης.
  • Μάλιστα, σε όποιον ξεπεράσει τα εκατό χρόνια ζωής επάνω στον πλανήτη, θα δίνεται μπόνους μια αναπαυτική πολυθρόνα αξίας 500 ευρώ -όχι παίζουμε!

Μάλλον παίζουμε όμως, αγαπητέ μου αναγνώστη.
Παίζουν μαζί μας, το πιο σωστό, επειδή:
  • Η τεχνολογία, όσο βρισκόταν στα πρώτα στάδια ανάπτυξής της, υποσχόταν μια καλύτερη ζωή. Ολα για μια καλύτερη ζωή γίνονται, βλέπεις, όλοι θέλουν το καλό της ανθρωπότητας, ακόμα και η κυρία Μαριάννα που έσβησε προχτές τα φωτάκια του μπουντουάρ της, ακόμα και οι πισινούχοι των Β.Π. που έσβησαν τα φώτα σε όλες (ναι, όλες, σας διαβεβαιώ, Μάρτης είναι ακόμα, αν ήταν καλοκαίρι δεν ξέρω ΑΝ) τις πισίνες τους.
  • Παρασύρομαι όμως, ας επανέλθω στην τεχνολογία που υποσχόταν μάσες, ξάπλες, και σεξ -το γράφω κομψά, επειδή τα γραπτά μένουν οσο κι αν είναι άυλα. Με τις τόσες υποσχέσεις λοιπόν, οι εργαζόμενοι δέχτηκαν με χαρά όλα τα καλούδια της τεχνολογίας. Ζήτω τα ρομπότ, είχαν κραυγάσει με χαρά όταν ένα ρομπότ αντικαθιστούσε τουλάχιστον πέντε εργάτες και μάλιστα ελαχιστοποιούσε τις πιθανότητες "ανθρώπινου λάθους" από τα προϊόντα που κατασκεύαζε (Αχ, αυτά τα ανθρώπινα λάθη θα μας φάνε, αχ) και ξέχασαν να βάλουν μερικούς απλούς όρους να ισοφαρίσουν αυτή την αντικατάσταση. Να πούνε, βρε παιδί μου, να επιδοτούνται υποχρεωτικά οι άνθρωποι που "αχρηστεύονται" από ένα ρομπότ και να κάθονται ή να λιγοστέψουν υπερβολικά οι ώρες εργασίας όλων ώστε να μην απολύεται κανείς. Δεν το έπραξαν και το βρίσκουμε τώρα μπροστά μας.
  • Γέμισαν ρομπότ τα εργοστάσια, άρχισαν οι απολύσεις (ποιος δεν θυμάται τη μεγάλη απεργία της Ρενώ, αυτή ήταν η πρώτη νομίζω) οι εργαζόμενοι κάναν τουμπεκί περιμένοντας την ημέρα που θα ξάπλαραν τις κορμάρες τους στον ήλιο με μερικές ωρίτσες υποχρεωτικής εργασίας τη βδομάδα... Αλλά, "αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες", όπως λέει η σοφή παροιμία.
  • Οι κότες αποδείχτηκαν πράγματι άμυαλα πουλερικά, επειδή δεν μπόρεσαν να προβλέψουν το φως φανάρι, το "ηλίου φαεινότερον" που λέγαν οι αρχαίοι δλδ, τη μπόμπα που ετοίμαζαν στα κρυφά και στα μουλωχτά οι μεγαλοκαρχαρίες (με τη δήθεν κατάργηση των διαφόρων τειχών και παραπετασμάτων) για να την εξαπολύσουν εναντίον όλων των δυτικών εργαζομένων -ευρωπαίων και αμερικανών. Η μπόμπα αυτή με το κωδικό όνομα "τα μαζεύω και φεύγω σ'άλλη γη σ'άλλα μέρη που κανείς δεν με ξέρει" ήταν αποτέλεσμα αμυντικής στρατηγικής εναντίον των "επιτιθεμένων" με απεργίες εργατών -πρώτα πρώτα της Ρενώ. Παραφράζοντας την Κασσιανή: "εκ Γαλλίας και τα κακά και τα καλά"!
  • Πριν από καμιά 25αριά χρονάκια, αν θυμάστε, οι γάλλοι εργαζόμενοι ζητούσαν 35ωρη εβδομαδιαία εργασία. Με την προοπτική -υποθέτω- να συνεχιστεί η μείωση των εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως ώσπου να φτάσουν στο επιθυμητό ελάχιστο (από τον εργαζόμενο) και στο επιθυμητό μέγιστο (από την επιχείρηση) όριο, να συγκλίνουν δλδ οι απόψεις και οι επιθυμίες μεταξύ των δυο αιωνίως αντιπάλων στρατοπεδων με τρόπαιο την κατάκτηση της Ειρήνης και της Ευημερίας στον πλανήτη Γη.
  • Το πώς φτάσαμε να εκλιπαρούν οι εργαζόμενοι για λίγες ώρες εργασίας τη μέρα (μειωμένο ωράριο, κινητό ωράριο, ελαστικό ωράριο, κλπ επιθετικοί προσδιορισμοί του ωραρίου, που έπαψε πια να είναι "κανονικό") καλύπτεται από ένα παχύ πέπλο μυστηρίου. Μάλλον θα φταίει που πήγαν κι ανοίξαν εργοστάσια στην Ασία (ιδίως στην Κίνα) και μαζί με αυτά ανοίξαν και τα σχιστά ματάκια των ντόπιων -μέχρι να κλείσουν και αυτά, μια ώρα αρχύτερα με τους ρυθμούς που επιβάλλονται εκεί πέρα- που τι είχανε τι χάσανε, μαύρη πείνα και φτώχεια και πριν και μετά. Με δυο λόγια, κατάφεραν να διαιρέσουν τον κόσμο στα δυο: ανατολικούς και δυτικούς ή πλούσιους και φτωχούς, πείτε το όπως σας βολεύει.

Και τώρα, φτάνουμε στο ζουμί:
Εχει όπλα ο δυτικός εργαζόμενος να αντιτάξει εναντίον των εργοδοτών του;
  • Η απάντηση είναι ότι ΟΧΙ, δεν έχει κανένα όπλο ως εργαζόμενος, γιατί η επιχείρηση όπου εργάζεται θα πάει -αργά ή γρήγορα- σε κάποια εξωτική χώρα με "φτηνό" εργατικό δυναμικό. Οσο και αν πέσουν οι αμοιβές των (δυτικών, ε) εργαζομένων και όσο κι αν αυξηθούν οι ώρες εργασίας τους, οι επιχειρηματίες έχουν βρει την κότα με τα χρυσά αυγά και θα τη ξεντεριάσουν για να τα πάρουν όλα -και τα... αγέννητα ακόμα!

Ποιο είναι λοιπόν το όπλο του δυτικού εργαζόμενου σήμερα;
  • Ο δυτικός άνθρωπος είναι ο βασικός (να μη πω ο μόνος,ε) καταναλωτής των προϊόντων που παραγονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι ο βασικός "εμπνευστής" νέων καινοτόμων αναγκών και -ιδίως!- ψεύτικων αναγκών, πλαστών, αναγκών αχρείαστων, πώς το λένε!
  • Το να καταναλώσει τα χρήσιμα ή άχρηστα πράγματα που κατασκευάζονται από τις επιχειρήσεις είναι στο χέρι του και στο πορτοφόλι του. Αν έχει χρήματα και διάθεση, αγοράζει. Αυτό είναι το προσωρινό όπλο του -εν όψει της νέας φουρνιάς ανθρώπων/καταναλωτών που ψήνεται στους νέους κόσμους της Ασίας κυρίως. Αυτό μονάχα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πιέσει προς όφελός του. Ο μοναδικός μοχλός πίεσης προς το συμφέρον του είναι να πάψει να καταναλώνει με μανία ό,τι του σερβίρουν, σε οποιοδήποτε πολυτελές και χρυσωμένο περιτύλιγμα του το σερβίρουν!

Ναι, αλλά έχει διάρκεια αυτό το όπλο;
Ναι, αλλά πώς θα αντισταθώ στο νέο μοντελλάκι κινητού;
Ναι, αλλά να μη φυτέψω μαλλιά και να μείνω καραφλός;
Ναι, αλλά κυκλοφόρησαν κάτι καινούργια μπισκοτάκια λάιτ...
κλπ κλπ, βάλτε τώρα που γυρίζει λέμε
  • Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατείς στα κάρβουνα! λέει μια άλλη σοφή παροιμία. Τι είναι σημαντικότερο για σένα: να μείνεις ολίγον τι παραπονεμενος χωρίς ένα πράγμα που δεν σου είναι απολύτως απαραίτητο ή να υπονομεύεις δια βίου την ίδια σου τη ζωή και τη ζωή των απογόνων σου; Κόψε κάτι λοιπόν, αλλά κόψε το στα γερά και με διάρκεια ώστε να πονέσει ο μπεζαχτάς εκείνων που έχουν και δεν σου δίνουν. Να λιγοστεύουν τα μπικικίνια που κυκλοφορούν.
________________________
-->> Ισως είναι κάπως αργά να σκεφτόμαστε τώρα παρόμοιους τρόπους αντίδρασης, μια και ο στόχος ο απώτερος μάλλον είναι πράγματι να πάψει η κυκλοφορία του χρήματος, να μην υπάρχει πια χρήμα ρευστό όπως το γνωρίζουμε ως τώρα, αλλά να είναι άυλο, κάτι που να το διαχειρίζονται "εκείνοι που ξέρουν" καταπώς θέλουν πετυχαίνοντας με αυτό τον τρόπο την πλήρη εξάρτηση του ανθρώπου από τα γούστα τους.
-->> Ξύπνα άνθρωπε, ψάχνε τρόπους, ενημέρωσε τη Χάρτα με τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, πάλεψε για τα δικαιώματά σου ως ανθρώπινου όντος, θυμήσου τι γράφει το Σύνταγμα της χώρας σου, διεκδίκησε, αυτή η Ζωή είναι δική σου!


11 σχόλια:

Βεζύρης είπε...

Δυσκολα τα πραγματα λοιπον... Πως να ζησουμε χωρις τη σαβουρα που μας ταιζουν οι διαφημισεις...
Μηπως πρεπει σιγα σιγα να σκεφτομαστε και τους αλλους γυρω μας;
Μηπως τοσα χρονια βαλαμε αρκετη αδιαφορια στα αυτια μας (και στη συνειδηση μας) και κουφαθηκαμε στην καμπανα που χτυπουσε πενθιμα για αλλους;
Και αν ναι γιατι μας κακοφαινεται ο ηχος της καμπανας που χτυπα για μας;
Γιατι μας φαινεται βαρυς, πενθιμος, τρομακτικος;
Οι Ανθρωποι νοιαζονται για τους γυρω τους, οι καταναλωτες οχι...
Μηπως να ξαναγινουμε ανθρωποι;
Μηπως...;

Greek Rider είπε...

Ροδιά η γνώμη μου είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν και άλλα όπλα. Αν έλεγχαν τις κυβενήσεις θα μπορούσαν όλοι μαζί να συμφωνήσουν σε μια πολιτική συμφωνία που δεν θα επέτρεπε πολλά πράγματα που επιτρέπονται τώρα. Συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών παραδείσων, αλλαγές νομοθεσίας κτλ

Το ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να κάνουν αυτό ή μπορούν να κάνουν το άλλο οφείλεται στην πλήρη ελευθερία τους. Ε να την κόψουμε αυτή την πλήρη ελευθερία.

Όταν δίνεις πλήρη ελευθερία σε τέτοια μεγαθήρια τότε χάνεις την κοινωνία.

Ο φιλελευθερισμός μας θα μας καταστρέψει....Λίγο πρακτική σκέψη χρειάζεται και πολλές απαγορεύσεις με διακρατικές συμφωνίες στο δυτικό τουλάχιστον κόσμο.

Rodia είπε...

Χανούμ, αυτό είναι το μεγαύτερο όπλο: η αλληλλεγγύη!
Να μένουμε ενωμένοι, να μοιραζόμαστε. Υλικά και άπιαστα αγαθά. Να συζητούμε, να ενημερώνουμε, να βοηθάμε.
Αυτό είναι ένα τρομαχτικό χτύπημα προς αυτους που θέλουν την ανθρωπότητα μοιρασμένη σε "άτομα" και στρατόπεδα για να τη κουμαντάρουν πιο εύκολα...
:)

Rodia είπε...

Greek Rider, το όπλο των εκλογών δεν το χειριζόμαστε καλά -δυστυχώς. Ετσι, βγαίνει ο καταλληλότερος για το ξεπούλημα της χώρας, κλπ κλπ, δεν ειδες στην Ιταλία που ψηφίστηκε και είναι αρχηγάρα ένας ανάλγητος (και πιθανόν απατεώνας, δεν ξερω ακριβως, πολλά εχουν γραφτει) επιχειρηματίας;
Πώς να κοπει τωρα αυτη η ελευθερια; Ποιος κυβερνα τωρα, εδω που φτασαμε;
Οι επιχειρησεις φυγαν και μακαρι να μη ξαναγυρισουν -οι ίδιες!

Χρειαζεται να υποστηριξουν οι κυβερνησεις ανθρωπους νέους με φρεσκες επιχειρηματικες ιδεες... Αλλά, βλέπεις, συμβαίνει το εντελώς αντίθετο -περίπτωση Τενέζου- όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και κάτι χρόνια που ετοιμαζοταν αυτό το κόλπο, καθως φαινεται.

Τωρα, παπαλα τα λεφτα των κυβερνησεων, δλδ τα δικα μας. Νομιζω οτι αυτο που θα συμβει ειναι να εγκαταληφθει το χρημα ως μεσον συναλλαγης. Εκει πρεπει να επικεντρωθουμε. Πώς να ελέγξει ο πολίτης το νέο μεση συναλλαγης. Ισως και να το δημιουργησει...
:)

Rodia είπε...

Α! γραφω κατι να μη το ξεχασω: το όπλο της αλληλλεγγύης προσπαθουν να καταστρέψουν με εκδηλωσεις υποκινουμενες τύπου αλληλλεγγύης, παρόμοιες με τη προχτεσινή, το "κάλεσμα" για σβησιμο των φωτων. Μια εκδηλωση αλληλλεγγύης "μαϊμού".

ellinaki είπε...

Η ανάπτυξη σωστής καταναλωτικής συνείδησης μπορέι όντως να αποφέρει αλλαγές προς το καλό. Και όσο πιο μαζικά γίνεται το πράγμα τόσο πιο πολλή πίεση ασκείται προς τις επιχειρήσεις.

Όμως δεν βλέπω κάτι τέτοιο να συμβεί ποτέ στην Ελλάδα και άλλες δυτικές χώρες, διότι απαιτεί και ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευθύνης και ωριμότητας. Ίσως αν ξεκινούσε σε κάποια χώρα (Πχ Γερμανία) και τα αποτελέσματα ήταν τόσο θεαματικά που οι υπόλοιποι απλά θα το αντιγράφαμε ως trendy λύση.

Διαφωνώ στον περιορισμό ελευθεριών των επιχειρήσεων και τη συνεχή κρατική παρέμβαση, καθώς αυτό δίνει πάτημα στις επιχειρήσεις να ζητούν ανταλλάγματα στα οποία πολλές φορές το Κράτος υποχωρεί. Και σε αυτή την περίπτωση οι διαβουλεύσεις γίνονται χωρίς τη συμμετοχή των εργαζόμενων. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει στις μέρες μας.

kopria είπε...

Προσωπικά είμαι απαισιόδοξος. Θεωρώ ότι η δομή η κοινωνική είναι τέτοια που δεν επιτρέπει αντίδραση. Για την ακρίβεια την υποσκάπτει. Ο καταναλωτισμός και η ατομικότητα από τη μια και η δομή της μεγαλούπολης από την άλλη διαρρηγνύει οποιονδήποτε κοινωνικό ιστό.

Η απάντηση θα ήταν μικρότερες κοινωνίες (άρα και μικρότερος πληθυσμός - πράγμα που αντιτίθεται στην ίδια την υπόσταση του καπιταλισμού ) με έμφαση στην δημιουργία πολιτών με πολιτική σνείδηση που θα έχουν λόγο και ευθύνη στο σύστημα λήψης αποφάσεων.
Αλλά δεν μπορεί να συμβεί αυτό αν δεν σειμβεί κάτι δραματικό στον πλανήτη-που όσο να 'ναι πάμε να το προκαλέσουμε από μόνοι μας.

Rodia είπε...

Αισιοδοξω, όπως πάντα! ;)
Οπως τα καταφεραμε να φτασουμε ίσαμε εδώ, θα τα καταφέρουμε να πάμε και παραπέρα. Για την ώρα, παρά όλα αυτά τα παρατράγουδα, νομίζω ότι καλά πάει το πράγμα.

Rodia είπε...

συμπληρωμα: Το παλεύουμε, εννοώ, δεν πάει από μόνο του!

Lucky Archer - Λάκης Βελώτρης είπε...

Πως θες να βρουν δουλειά τα ελληνακια; Ποιος θα τους προσλάβει; Δεν αλλάζουν ρούχα, βρωμάν σκόρδο, μεθύσι, φασολοκλαναδα και απλυσιά - αφού μεχμετράγοι σας δεν αφήνουν το ένα φύλο να πλήνη εσώρουχα άλλου και τα πετάνε αν τι να τα πλύνουν μα είναι τσιγκούνηδες. Τόσο βρωμάνε που κινδυνεύουν να πάρουν φωτιά - αφού μεχμετράγοι σπηλαιοκτήνοι φουβουν μπάνιο. Γελούν βρόντα. Γυαλίζουν μίσος τα μάτια τους σαν μουσουλμάνοι. Μαθαίνουν τυπικά χωρείς να καταλαβαίνουν. Απατούν oλλα τα διαγωνίσματα. Δεν πιστεύουν αυτά που μαθαίνουν γιατί τους μπερδεύουν τα μάγια της γιαγιάς. Κλέβουν μολυβί μέχρι πληκτρολόγιο από τον αφεντικό. Κοιμούνται στη δουλια αφού γλεντουσαν όλο βραδύ. Νομίζουν ότι ξεγελάν τύπους και κομπλεκτικους. Συμμορφώθηκαν μαυρακια και έγιναν πρόεδροι, μα Έλληνες αγενής, ανεύθυνοι, στενοκέφαλοι παν πίσω. Αθηνοτυποσπιουνιές έναντι Ιάκοβο εις Λιγονέρι τιμωρούντε με ανατούρκευση Θράκης

Rodia είπε...

Ενδιαφέρουσα άποψη Λάκη :)